سالهاست که بسیاری از حمام های قدیمی و تاریخی ایران به موزه های مردم شناسی تغییر کاربری داده اند. این حمام روی بستری رسی که قابلیت نفوذ پذیری آن به دلیل اشباع شدن از آب دریا بسیار زیاد است، بنا شده است. حمام گله داری که یکی از حمام های قدیمی به جای مانده از اواخر قرن 13 ه. ق است تا به امروز دوبار مرمت شده است.
این حمام وقفی متعلق به مسجد گله داری و واقف آن تجارتخانه حاج شیخ احمد گله داری بود که آن را به عنوان یک حمام عمومی، وقف بهداشت شهر کرده بودند. اگر بنای این حمام را از نزدیک ببینید، ردپای سنگ های دریایی، سنگ های اسفنجی، گچ دست کوب و ساروج محلی را در آن پیدا خواهید کرد که به خاطر رطوبت بالای منطقه، دربنا به کار رفته اند. مصالحی که دلیل انتخابشان قدرت جذب بالای رطوبت بوده است و این روزها، همین سنگ های با دوام هم در مقابل رطوبت بالای منطقه تسلیم شده اند و رفته رفته تخریب می شوند.
حمام گله داری مثل تمام حمام های دیگر نواحی کویر مرکزی، فضاهای بینه، سر بینه، گرمخانه و خزینه دارد و البته پنج گنبد بزرگ و کوچک که ظاهر متفاوتی به آن می دهند. اگر در داخل این بنا شروع به گشت و گذار کنید، میتوانید فضای بینه را ببینید که به شکل هشت گوش ساخته شده و در اطراف آن چهار صفه یا سکوی نشیمن و رختکن قرار گرفته است.این فضا که فضای ورودی و در ارتباط مستقیم با فضای خارج بوده است، باید هوایی سرد وخشک داشته باشد و به همین دلیل دریچه های ساخته شده درآن در گوشه های بینه به چشم می خورد. میان در بخش ارتباطی بین بینه و گرمخانه است که فضای درون آن سرد و مرطوب است و سربینه هم فضای شست و شو بوده که در دو طرفش دو صفه یا سکوی نشیمن قرار گرفته است.
سربینه به خزینه متصل می شده که فضایی گرم و خشک دارد. خزینه اما محل گرم شدن آب مورد استفاده حمام است و برای انتقال آبگرم به کلیه فضاها در نظر گرفته شده است. سیستم گرما دهی و آب رسانی شامل انبار سوخت، آتشدان، دیگ، دودکش ها و گودال جمع آوری خاکستر می شود. این فضا در عمق زمین قرار گرفته تا بتواند گرما را به شکل بهتری در خود نگه دارد. آب مصرفی حمام از چاهی به عمق ده متر که هنوز پابرجاست، تامین می شد، با استفاده از نیروی کمکی گاو که در مسیر گاورو دائم در حرکت بوده، آب را از چاه به انبار ذخیره آب می ریختند. در وسط سقف حمام روزنه هایی به عنوان نور گیر میبینید که در هر کدام از فضاها وجود دارد. این نورگیرها نه تنها نور حمام را تامین می کردند، بلکه با باز و بسته شدنشان در فصل های مختلف سال، به عنوان تهویه حمام هم مورد استفاده قرار می گرفتند. از آنجا که این ناحیه دارای رطوبت بالایی است در این بنا بیشتر از سنگ های دریایی-اسفنجی و ساروج محلی و گچ دستکوب استفاده شده است. سنگ های اسفنجی که دارای قابلیت جذب رطوبت بالایی هستند از دریایی همجوار تهیه می شدند و تنها عامل تخریب طبیعی بنا رطوبت بسیار بالای منطقه است و مصالح به کار رفته در کف حمام آجر فرش است.
این حمام از جمله جاهای دیدنی در بلوار ساحلی شهر بندر عباس قرار گرفته است و سالانه گردشگران بسیاری از آن دیدن می کنند. اگر میخواهید در نوروز به این شهر زیبا سفر کنید دیدن این حمام را از دست ندهید. شما می توانید از هم اکنون بلیط اتوبوس خود را از سایت پایانه ها خرید کنید.
