اولین مشتری صنعت هواپیمایی که بابت مسافرت خود با هواپیما پول پرداخت کرده، آبرام فل (Abram Phell) بوده است.
در سال 1914 خلبانی بیست و پنج ساله به نام تونی جونز (Tony Jannus) اولین مسافر صنعت هوایی را طی پروازی که بیست و سه دقیقه به طول میکشد از عرض خلیج تمپا (Tampa) عبور می دهد. آبرام، شهردار سنت پترزبورگ ایالت فلوریدا، چهار صد دلار به خاطر این پرواز تاریخ ساز پرداخت میکند که معادل ده هزار دلار زمان فعلی است. این پرواز در اول ژانویه ی 1914 اتفاق افتاد.
شرکت هواپیماییAeromarine در ایالت متحده، اولین دفتر هواپیمایی را به منظور فروش بلیت در سال 1922 تاسیس و راه اندازی کرد.
اولین شرکت هواپیمایی با یک هواپیمای بوئینگ 247 در سال 1933 مسافران خود را بر فراز آسمان جابجا می کرد. تعداد مسافران این هواپیما فقط ده نفر بود که نهایتا با سرعت 200 مایل بر ساعت پرواز می کرد. از نظر اکثر مردم این رخداد باورنکردنی و معجزه آسا به نظر میرسید و این آغاز پیدایش صنعتی بود که امروزه به طور سالیانه 675 میلیارد دلار ارزش مالی دارد. در سال 1958 ترانه بیا با من پرواز کن (come fly with me) از فرانک سیناترا در صدر پر فروش ترین آهنگ های ایالت متحده قرار گرفت. سیناترا به خاطر علاقه ای که به هواپیما و سفر هوایی داشت این آهنگ را اجرا کرد که با موفقیت چشمگیری روبرو شد. مردم عاشق این آهنگ بودند اگر چه در واقعیت، اکثر مردم توان مالی نداشتند که بتوانند با هواپیما سفر کنند، حتی از نظر مالی این استطاعت را نداشتند که بر فراز خلیج تامپا پرواز کنند. در سال 1985 بیش از 80 درصد مردم امریکا نمی توانستند با هواپیما سفر کنند، زیرا قیمت بلیط هواپیما بسیار بالا بود.
سفر هوایی لوکس در دهه ی 1950 و 1960 با هواپیما سفر کردن، نشان دهنده ی یک نوع خاص از سبک زندگی بود. در این دوران بود که اصطلاح jet setter و jet sette کاربرد پیدا کرد. اصطلاح jet setter به معنای << ثروتمندان سوار بر جت >> بود. این اصطلاح برای توصیف ثروتمندانی به کار می رفت که این توان مالی را داشتند که با هواپیما به اقصی نقاط جهان سفر کنند. درآن روزگار مشتری های شرکت های هواپیمایی اکثرا افراد ثروتمند جامعه بودند. این افراد در حالی که از جواهرات خود استفاده می کردند و پالتو پوست گران قیمت می پوشیدند به فرودگاه می رفتند، زیرا پرواز با هواپیما، بیشتر نشان دهنده یک سبک زندگی لوکس و تجملاتی بود تا اینکه صرفا وسیله ای باشد برای سفر راحت و بی دردسر. اما اوضاع به همین منوال باقی نماند و شرایط به کلی تغییر کرد.
شرکت های هواپیمایی کم کم متوجه شدند که می توانند با کاهش قیمت هر بلیط و افزایش تعداد مسافران هر هواپیما، درآمد بیشتری کسب کنند. با این استراتژی یعنی پایین آوردن قیمت بلیط و بالا بردن تعداد افرادی که از پس هزینه بلیط هواپیما بر می آمدند، در واقع امکان سفر هوایی برای افراد بیشتری میسر می شود. آنها با استفاده از کوچکترین فضای موجود در کابین هواپیما صنعت هوایی را پرسودتر از همیشه کردند. در سال 1980 با اکران فیلم airplan که یک کمدی موفق و محبوب بین عامه مردم بود، ایده ی پرواز سفر های هوایی جزئی از فرهنگ عامه مردم امریکا شد.
